Rozdział 27

Zasnęliśmy.

***

Gdy rano się obudziłam Harry nadal leżał pode mną. Był taki słodki jak spał. Wpatrywałam się w niego do póki nie usłyszałam jak chichocze, zdałam sobie sprawę, że on nie spał.

-Cześć, piękna

-Hej

Zarumieniłam się na myśl, że wiedział, ze go obserwuję.

-Jak się spało? -zapytał próbując się wyprostować

-było bardzo miękko-powiedziałam i uśmiechnęłam się do Hazzy.

-A mnie wszystko boli, no ale kochasz to cierp, co nie?

Na te słowa na mojej twarzy zagościł uśmiech. Uwielbiałam słuchać jak mówi, że mnie kocha.

-Wyobrażasz sobie żyć ze mną do końca życia? -To pytanie bardzo mnie zaskoczyło, ale i zarazem ucieszyło. Czy on planował naszą wspólną przyszłość ?

-z tobą? Zawsze-pocałowałam jego usta, to było już dla nas codziennością, te ciągle pocałunki Naprawdę go kochałam i wiedziałam, że to mi nie minie. Wstałam z chłopaka i usiadła na kanapie, on zrobił to samo.

-Coś nie tak? -Zapytał .

-Nie, tylko...ty się strasznie zmieniłeś wtedy jak poznałam się w szkole, byłeś taki...taki tajemniczy, bałam się ciebie. A teraz, mieszkam z tobą całuje cie na dobranoc, budzę się przy tobie Jesteś dla mnie wszystkim. Zastanawia mnie tylko, czy ty zmieniłeś się tylko wobec mnie, czy wobec świata.

-Zoe, przecież wiesz, że się zmieniłem, a bynajmniej próbuje...próbuje dla ciebie

Objął mnie ramieniem i pocałował w policzek. Czułam zapach jego perfumy, jego ciepło, jego miłość. Z moich oczu wyleciała jedna łza. Położyłam głowę na jego ramieniu. Wiedziałam, że chcę być z nim już na zawsze. Niestety bałam się że jego charakter stanie sie przeszkodą. Nagle zadzwonił telefon Hazzy

-Halo

-Jesteś nam dzisiaj potrzebny-usłyszałam głos po drugiej stronie

-Dzisiaj nie mogę. Niedawno porwali moją dziewczynę, nie mogę jej teraz zostawić samej.

-Co jeszcze jej nie zostawiłeś ?!-te słowa bardzo mnie zabolały

-Nie zamierzam tego robić!!! -chłopak wykrzyczał to do telefonu i rozłączył się .

Czułam jego złość, widziałam jak zaciska zęby. Złapałam jego rękę, spojrzał na mnie. Nic nie mówiłam, tylko się uśmiechnęłam.






-Idź. Dam dobie radę. -powiedziałam po chwili

-Ale...

-Idź -przerwałam w połowie

-Nie, Zoe. Nie będę na każde ich wezwanie. Na pewno nie teraz.
***
Całe popołudnie spędziliśmy razem. Za oknem nieustannie padał deszcz, więc nie było sensu, gdziekolwiek wychodzić. Czas wolny poświęciliśmy na oglądanie filmów, wspólne wygłupy i robienie sobie zdjęć.











***
Gdy nadszedł wieczór, postanowiłam zrobić coś dobrego na kolację. Harry siedział w salonie i oglądał mecz. Zrobiłam czekoladowe naleśniki z lodami śmietankowymi. Śmieszyło mnie gdy Harry co chwile krzyczał "Strzelaj!!!". Przyszłam do niego z kolacją, usiadłam obok i wpatrzona w telewizor brałam gryza po gryzie.


----------------------------
Wybaczcie, ze taki krótki, ale zepsuła mi się klawiatura i nie mam Z i co chwilę muszę klikać Ctrl+ Shift żeby mieć Z. Jeszcze dziś napiszę rozdział na telefonie i dodam :) Komentujcie