Rozdział 78

San Diego. Nigdy nie spodziewałem się, że przyjdę tutaj w poszukiwaniu żony i córki...a jednak. Jestem już połowie drogi do domu Zayn'a. Zaraz je zobaczę Zaraz zobaczę moje kochane dziewczyny. Siedziałem niespokojnie w aucie i myślałem nad czym co powiem. Bałem się tego spotkania. Nie wiedziałem co powie Zoe. Czy uderzy mnie w twarz i zacznie krzyczeć czy rzuci mi się na szyje i będzie płakać ze szczęścia. Niewiedza to najgorsze uczucie, ale mimo tego pojadę tam. Tak bardzo za nimi tęsknię. Zatrzymałem się pod niewielkim domkiem.
-Ona tam jest-powiedziałem sam do siebie.
Wyszedłem z samochodu i ruszyłem w stronę drzwi. Nie będziemy już mieszkać w Londynie. Kupie domek na wsi i się przeprowadzimy. Z dala od Chrisa i całej tej bandy. Zapukałem w drzwi i czekałem aż ktoś otworzy
-Tak?- zobaczyłem niższą ode mnie o głowę, młodą dziewczynę. Waliyha
-Cześć ja do Zoe- powiedziałem i wszedłem do mieszkania
-Cześć Harry. Zoe? Kto to jest?
-Nie żartuj-zaśmiałem się-wiem, że tu jest z Zayn'em. Przyjechali kilka dni temu.
-Harry.... Zayn jest w Londynie.
-Nie. On miał przylecieć z moją żoną do San Diego. Mieli tu mieszkać. Miał się nią zająć dopóki nie wrócę.
-Od czasu kiedy wyjechał wtedy do was, nie było go w domu.
-To gdzie oni kurwa są?!-krzyknąłem. Bała się mnie. Widziałem to-przepraszam
-dzisiaj z nim gadałam...mówił, że w Londynie jest piękna pogoda. Przysięgam nic nie wiem.
Byłem wściekły i zdruzgotany jednocześnie. Oszukał mnie. Ufałem mu a on bezczelnie mnie oszukał. Ciekawe czy Zoe wie o tym wszystkim. O całym tym podstępie.
-Harry! Pogadaj z Sam-krzyknęła gdy wychodziłem
-Z kim?
-Z Sam. To nasza sąsiadka-wskazała ręką na dom na przeciwko.
Bez zastanowienia poszedłem gdzie musiałem. Drzwi otworzył mi wysoki, muskularny mężczyzna
-mogę w czymś pomóc? -zapytał
-Ja do Sam-próbowałem opanować furie, która aż wrzała w moich żyłach
-czego od niej chcesz?
-muszę z nią pogadać.
-Nie ma czasu
-Słuchaj frajerze, jeśli z nią nie pogadam mogę na zawsze stracić żonę i córkę!-wybuchłem-zrozum mnie...jak facet faceta
Patrzył na mnie z żalem, niepewnie przesunął się na bok i wpuścił mnie do domu.
-Sam-krzyknął a zaraz potem w salonie pojawiła się niziutka blondynku-Jakiś koleś do ciebie
-Jestem Harry. Czy ty masz jakiś kontakt z Zayn'em?
-Ale...ale o co chodzi?
-Jestem jego przyjacielem. Błagam powiedz mi. Z nim jest moja żona i córka. Mieli być w San Diego od ponad tygodnia.
-Ostatni raz widziałam go kilka miesięcy temu. Niedawno do mnie dzwonił
-W jakiej sprawie?
-nie wiem czy powinnam o tym mówić
-Sam proszę. Jeśli mi nie powiesz i nie dowiem się gdzie są, mogę ich już nigdy nie zobaczyć. Proszę
-Dzwonił do mnie, bym wysłała jakiś list do Londynu. Do Harry'ego Stylesa...spodziewam się, że to ty.
-Tak to ja. Co było w tym liście?
-Nie wiem. Wysłał mi go jakiś czas temu z Londynu. Nie pozwolił mi go otworzyć. Miałam tylko wyjąć go z koperty i zaadresować do ciebie.
-Nie wierze, że nie czytałaś
-Znasz Zayna. Wiesz jaki jest. Jest moim przyjacielem, ale boję się go i wolę z nim nie igrać
-I naprawdę nie wiesz gdzie jest?
Pokręciła przecząco głową
-Możesz do niego zadzwonić i wypytać go? Nie mów tylko, że tu jestem.
-Dobrze-powiedziała i wyciągnęła z kieszeni komórkę po czym zadzwoniła do Malika i wzięła na głośnik
-Zayn?-zapytała
-Tak. O co chodzi Sam?
-Cześć. Chciałabym wiedzieć kiedy wrócisz do San Diego
-Nie wrócę
-Gdzie jesteś?
-Mówiłem...w Londynie
Zacieknąłem ze złości pięści, gdy słyszałem każde jego słowo. Byłem wściekły. Nie mówiąc nic wyszedłem i wsiadłem do samochodu. Co mam teraz zrobić? Wracać do Londynu? Nie mogę. Jadąc bez celu przed siebie zadzwoniłem do Tomlinsona
-Lou
-Masz już je?-zapytał szczęśliwy
-Nie ma ich w San Diego
-Co kurwa?!-niemal krzyknął
-Waliyha powiedziała, że od kilku miesięcy go nie było. Ich sąsiadka mówiła, że Zayn wysłał jej jakiś list i ta miała go przesłać do mnie. To pewnie ten rzekomy list od Zoe
-Co teraz zrobisz?
-Nie wiem. Malik wszystkim mówi, że nadal jest w Londynie, ale nie ryzykowałby tak życia Zoe i Phoebe. Na pewno wyjechali...ale gdzie? Zatrzymam się na noc w jakiś hotelu a rano wrócę do kraju. Znajdę je choćbym miał zginąć.
-Uważaj-powiedział i rozłączył się.

Skierowałem się w stronę najbliższego hotelu i wynająłem pokój. 

Usiadłem na kanapie, nie wierząc w to co właśnie się dzieje. Jak mogłem na to pozwolić a raczej jak Zayn mógł mi to zrobić? Wyciągnąłem telefon i wybrałem jego numer. Nie wiem czy odbierze, ale warto spróbować. Jedne sygnał...dwa...trzy. Nic. Już miałem się rozłączyć go usłyszałem jego głos

-Zayn? Gdzie jesteście?

-W San Diego...przecież wiesz

Próbowałem się powstrzymać.

-Nie kłam. Jestem w San Diego. Byłem u ciebie w domu. Waliyha powiedziała, że nie było cie w domu od miesięcy. Sam powiedziała mi o liście. Gdzie wy kurwa mać jesteście?!-krzyczałem

-Harry, Zoe jest tuta bezpieczna

-Gdzie jesteście?!

-Nie pozwolę ci jej stąd zabrać. Miałem ją chronić...i właśnie to robię

Nie mogę już tego słuchać. Krzyczałem i płakałem jednocześnie. Nie obchodziło mnie czy ma mnie teraz za mięczaka. To on właśnie zabiera mi rodzinę.

-Mów gdzie jesteście!

-Nie będziesz jej już krzywdził. Jest bezpieczna

-Albo mi powiesz gdzie jest, ale gdy tylko was znajdę zabije cię własnymi rękoma!!!

-Wydaje mi się, że chciałeś dla niej jak najlepiej-powiedział i rozłączył się

Byłem wściekły. Krzyczałem do telefonu...na marne. Nie wytrzymałem i rzuciłem nim o ścianę. 

<włącz to>

Jak on mógł mi to zrobić? Jak? Doskonale wie jak bardzo ja kocham. Doskonale wie, że dla niej i Phoebe zrobię wszystko. Więc dlaczego zabrał je nie wiadomo gdzie i ukrywa wszystko? Nigdy mu tego nie wybaczę. Wyciągnąłem z lodówki alkohol i fajki z kieszeni kurtki. A więc wracam do nałogu? Przez kilka dni byłem odcięty od mojej żywej heroiny-Zoe. Jestem uzależniony od alkoholu, papierosów i narkotyków...przyznaję, ale gdy byłem z Zu nie brałem, bo to ona stała się moim uzależnieniem. Teraz jej nie ma a ja słabnę. To co dawało mi siłę na zwleczenie się z łóżka odeszło...nie wiem nawet dokąd i nie wiem kiedy wróci. Wiem tylko jedno...znajdę ją. choćby od tego zależało moje życie...prędzej czy później ją znajdę i zabije tego gnoja. Zayn...kolejna osoba na mojej liście osób do zabicie. Zastanawia mnie co on nagadał Zoe, że ta zgodziła się na to wszystko i czy faktycznie jest bezpieczna. To wszystko uśmierca mnie od środka. Czuję się jak ten wrak człowieka. Nie chce mi się żyć...nie bez niej. Jak długo to będzie trwało? Czy kiedykolwiek będzie tak jak chcemy by było? Czy kiedykolwiek będziemy razem szczęśliwi. W sumie to wszystko maja wina. Gdybym jej nie poznał nie byłaby teraz w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Może z Zayn'em będzie jej lepiej...NIE. Malik nie będzie mężem dla mojej żony i ojcem dla moje córki. Nigdy na to nie pozwolę. Zaciągnąłem się dymem i zapiłem to jakiś drogim szampanem. Uratuję to...muszę.

---------------------------------------------------------------------------------

No i oto jest....78 rozdział. Nie wiem czy w weekend dodam rozdział bo muszę nauczyć się na poniedziałek 103 słów w 3 formach :/  ...będę pisać w nocy xD Piszcie co myślicie o tym....podoba Wam się? Znalazłam świetne gify z sali samobójców i pewnie w następnym też ich użyję. 

Piszcie co myślicie <333 Lubie czytać Wasze komentarze :D 

Kocham 

Kasia

xx