Rozdział 65

~*~
Przekręciłam się na lewy bok. Normalnie poczułabym pod swoją ręką ciało Harry'ego, ale nie tym razem. Leniwie otworzyłam oczy. Nie było go. Znowu. Zobaczyłam małą karteczkę leżącą na jego poduszce.
-"Musiałem wyjść. Przepraszam. Niall jest na dole. Nie pozabijajcie się. Będę pod wieczór. Kocham Cię. Harry xx" Świetnie-mówiłam sama do siebie
Teraz najchętniej przeleżałabym cały dzień w łóżku. Nie chcę gadać ani nawet patrzeć na Horan'a. Gdyby nie ta sytuacji w Hiszpanii nie miałabym takiego zdania o nim. Nagle rozległo się pukanie do drzwi. Szybko położyłam się i przykryłam kołdrą.
-Nie kłam, że śpisz-poznaję ten głos. Niall
Nie było sensu już udawać. Otworzyłam oczy i spojrzałam na niego. Trzymał tacę na której było mleko i gofry i czekoladą i bitą śmietaną
-Harry kazał zrobić ci śniadanie-powiedział miło
-Dzięki, ale nie musiałeś
-Zoe przepraszam za tamto no. Ja tego nie chciałem. Nie zrozumiesz narkomana, bo nim nie jesteś
Usiadł na fotelu niedaleko łóżka.
-Harry nim był i się zmienił
-Ale ja nie jestem Harry. On miał powód. Ma ciebie.
-A ty masz Jennifer, zrób to dla niej. Rozmawiałam z nią, ona nie chce żebyś ćpał.
-Zostawi mnie jeśli nie przestane-stwierdził
-Nie zrobi tego
-Skąd wiesz?
-Bo wiem jak bardzo cie kocha.
-Nigdy mi tego nie powiedziała
-Może się boi
-Ale czego?
-Że to tego nie odwzajemniasz
-Oszalałaś? Ona jest całym moim światem. Oddałbym za nią życie. Zabiłbym każdego kto ją skrzywdzi. Pewnie w to nie uwierzysz, ale kocham ją tak samo jak Harry kocha ciebie.
-To jej to powiedz
-Nie chce jej tego mówić przez telefon
-Przecież nie musisz teraz. Jak wrócisz, tylko jej to powiedz. Od serca. A teraz powiedz mi dlaczego to zrobiłeś...to gdy byliśmy w Calella
-Narkotyki?
-Tak. Czemu namawiałeś do tego Hazze skoro wiedziałeś, że przestał brać. Czemu go szantażowałeś?
-Zoe ja byłem pija...
-Nie tłumacz się tym. Po prostu powiedz mi prawdę
Wstał i ruszył w stronę drzwi.
-Gdyby to było takie łatwe-powiedział znikając za drzwiami
No jasne. Trudno mu powiedzieć co leży mu na sercu. Chwyciłam w rękę telefon , który leżał na szafce nocnej. "2 nieodebrane połączenia od: Harry". Wystukałam jego numer i czekałam aż odbierze.
-Hejka-kocham jego głos
-Cześć. Gdzie ty właściwie jesteś?
-Załatwiam ważne sprawy.
-Jakie?
-Musisz wszystko wiedzieć?-wydawał się być zły
-Ty zawsze wiesz co robię i z kim jestem
-Czemu nie odebrałaś jak dzwoniłem?
-Nie zmieniaj tematu
Milczał. czemu jest zły?
-Spałam -powiedziałam cicho
-Będę w domu za 2 godziny
-Czemu jesteś zły?
-Nie jestem
Mam mu wierzyć?
-Uważaj na siebie. Kocham cię -powiedziałam smutno i rozłączyłam się
Zwlekłam się z łóżka i nakładając luźny sweter zeszłam do salonu. Niall siedział na kanapie i oglądał jakieś zdjęcia w albumie. Nigdy go nie widziałam
-Co robisz?
-Nic-schował książkę pod poduszkę
-Widziałam. Co to za zdjęcia?
-Harry nigdy ci tego nie pokazywał?
-Nie. Co to jest?
-Rodzinny album. Nasze zdjęcia z rodzicami, z rodzeństwem, z Liam'em i Louis'em i zdjęcia Harry'ego i Zayn'a
-Mogę obejrzeć?
-...Dobra-nie sądziłam, że się zgodzi
 Usiadłam obok niego. Byli tam tacy szczęśliwi. Nie przejmowali się niczym
-Chciałaś wiedzieć czemu zacząłem brać-powiedział gdy natrafiłam na jego zdjęcie z rodzicami i jak mi się wydawało bratem
-Nie musisz mówić jeśli nie chcesz
-Zacząłem gdy miałem 16 lat...tak ćpam od 6 lat. Pierwszy raz wziąłem przed jakimś ważnym testem, żeby nie zawieść rodziców i pokazać, że mogę być lepszy niż Greg. udało się. Potem brałem coraz częściej. Gdy ukończyłem szkołę chciałem z tym skończyć, ale nie mogłem. Coraz więcej wydawałem na dragi. Handlowałem tym gównem, dzięki temu miąłem kasę. Gdy miałem prawie 18 lat ojciec wyrzucił mnie z domu a wtedy zamieszkałem z Harry'm. Poznałem Jennifer i ją też w to wciągnąłem, ale wyszła z tego. Ja niestety nie. Obracałem kasę w kasynie. Miałam jej coraz więcej. Kupiłem dom w Hiszpanii i zamieszkałem tam razem z Jenni. Od 4 lat nie widziałem się z rodziną. Nie wiem gdzie teraz mieszkają. Harry ćpał, żeby zapomnieć, wiedziałem jak złe to tej i zamiast mu pomóc ciągnąłem go na dół za sobą. Wiesz co było najgorsze? Harry nie miał wyboru, nie mógł jechać do rodziców i powiedzieć głupiego "przepraszam". Ja miałem tę opcję i mimo to, nic nie zrobiłem. Gdyby nie Jennifer leżałbym teraz przykryty ziemią, bo nie mając celu w życiu skoczyłbym z najwyższego drapacza chmur. Przepraszam, że chciałem zniszczyć wam życie. Nie chcę, żebyście żyli tak nędznie jak ja.-widziałem łzy w jego oczach. Widziałam, że cierpi i żałuje tego co zrobił.
-To ja cię przepraszam. Przepraszam za to, że tak cię traktowałam nie wiedząc o tobie nic
-Miałaś takie prawo
-Wszystko będzie dobrze. Uwierz mi.
-Dziękuję Zoe-powiedział i przytulił mnie-chcesz obejrzeć jakiś film?
-Jasne włącz coś a ja pójdę się przebrać.
Wstałam z kanapy i pobiegłam na górę. Gdy zdjęłam koszulkę i spojrzałam z lustro dostrzegłam jak moj brzuch urósł. dopiero teraz doszło do mnie, że będą mamą. Nałożyłam szare dresy, luźną koszulkę i zaszłam na dół.
-Gdy ona jest?-wydawało mi, że miał wrócić za godzinę
-Tam-Niall wskazał na mnie gdy tylko zobaczył, że stoję na schodach.
Loczek odwrócił się. Nie wiem czy był zły, smutny czy zaniepokojony.
-Cześć-powiedziałam i spuściłam wzrok na swoje gołe stopy
Nagle poczułam jak kto łapie mnie w tali
-Zoe-uniósł mój podbródek tak bym na niego spojrzała-wszystko ok?
-Tak
-Niall powiedział mi o waszej rozmowie.
Rzuciłam mu się na szyję i zaczęłam płakać. Tylko czemu? Słyszałam dźwięk zamykanych drzwi. To pewnie Horan poszedł, ale czemu nawet się nie pożegnał?
-Czemu płaczesz?
-Czuje się jak suka
-Co? Dlaczego? Wiesz, że nią nie jes...
-Przez to co mówiłam o Niall'u.
-Nie przejmuj się. Nie jest zły.
Spojrzałam na niego. Widziałam uśmiech na niego twarzy. Czemu się tak szczerzy?
-To dla ciebie
Pokazałam mi swoją rękę, na której wytatuowana była róża a obok łodygi maleńki napis "Zoe"


------------------------------------------------------------
 Mam nadzieję, że wam się
podoba i będzie więcej komentarzy niż ostatnio, bo niestety jest ich coraz mniej :(