Rozdział 62

-Idziemy?-zapytał

-Tak-nie wiem jak zdołałam wydusić z siebie cokolwiek

-Wyglądasz przepięknie-wyszeptał obejmując mnie w tali

-Miałam mówić to samo o tobie-pocałowałam go

Chwyciłam swój płaszcz i wyszliśmy.

-O czym będzie ta sztuka?-zapytałam gdy siedzieliśmy już w aucie 

-Zobaczysz- znów ten jego dziwaczny uśmiech. Czy nie mógł mi powiedzieć?

-Harry, gdy urodzę chcę zrobić sobie tatuaż.

-Jaki? Zoe wiesz co myślę na te temat-no jasne on mógł mieć dziesiątki tatuaży a ja nie mogłam zrobić sobie drugiego. 

-Nie ważne-odwróciłam wzrok za szybę

-Kochanie powiedz jaki

-Nie Harry. Powiedziałam już...nie ważne.

-Ja też coś powiedziałem

-Dobra porozmawiamy potem ok? Poza tym jesteśmy już chyba na miejscu-powiedziałam gdy zobaczyłam ogromny napis "Teatr"

Harry zatrzymał się na parkingu. Było tam naprawdę dużo ludzi. Wyglądali na nieźle bogatych. Nie zdążyłam nawet się rozejrzeć a Harry stał już obok mnie. 

-Harry przyznaj się, ile kosztował bilet na to przedstawienie?

-Nic. Cory nas zaprosił. 

-Harry

-Mówię prawdę.Chciałbym cię mu przedstawić. Chodź

-O której to wszystko się zaczyna?

-Za pół godziny a potem będzie tu taka mała impreza.

Ścisnęłam mocniej jego rękę

-Wszystko ok?-widziałam przerażenie w jego oczach

-Tak, tylko dziwnie się czuję w otoczeniu takich ludzi

-Nie martw się-uśmiechnął się i dał m całusa w czoło

-Zakochańce-nie znałam osoby, do której należał ten głos

-Cory!-krzyknął loczek i przywitał sę z przyjacielem-to jest Zoe

-Miło mi cię w końcu poznać. Jestem Cory Jonson. Mam nadzieję, że sztuka ci się spodoba

-O czym ona będzie? Harry nie chciał mi powiedzieć

-Więc niestety ja też nie mogę powiedzieć-spojrzałam w górę na Harry'ego

-No co?-zapytał

-Nie, nic

-Opowiadajcie co tam u was?

-Będziemy mieli córkę, Phoebe

-Poważnie?-wydawał się bardzo podekscytowany 

-Tak, jestem w 2 miesiącu 

-Gratuluję Styles-znów facet, którego nie znam, ale wiedziałam, że Harry za nim nie przepada, bo gdy tylko pojawił się z jakąś wysoką blondynką zacisnął mocniej rękę na mojej tali. Czy to kolejna osoba, która ma na pieniku z Harry'm? Pewnie tak.

-Nie wierze. Chłopak, który wyrywał laski codziennie, teraz będzie miał bachora z jakąś dziwką 

-Powiedz jeszcze raz coś takiego o mojej żonie to cię zabije, słyszysz?!-syknął

-Żonie? Znalazła się taka, która wytrzymuje twoje wybuchy agresji, nałogi i ten cały syf?

-On się zmienił-powiedziałam cicho

-Co ty dziewczyno o nim wiesz? Byłam z nim kiedyś i odeszłam po pierwszej nocy. 

Suka. Po cholerę ona mi to mówi? To dlatego Harry bał się, że ja też odejdę? Przecież ja nie jestem taka jak inne. 

-Wiem o nim wszystko. Znam jego przeszłość, wiem co złego zrobił i jakie miał dzieciństwo.

-I nadal chcesz z nim być?-zadrwił brunet

-Tak-odpowiedziałam szczerze

-Styles czym ją szantażujesz, aby z tobą była?

-Harry chodźmy-złapałam jego obie dłonie i chciałam odwrócić

-Zoe

-Harry, proszę cie no-błagałam

W końcu uległ i weszliśmy do sali gdzie zaraz miło się odbyć przedstawienie. 

-Możemy jutro nigdzie nie wychodzić? 

-Dobrze, ale dlaczego?-nie rozumiał 

-Po prostu chcę pobyć tylko z tobą. Kiedy się zaczyna? 

-W tym momencie

Właśnie wtedy odsunęły cię kurtyny i zobaczyłam dziewczynę grającą na fortepianie. Pojawił się mężczyzna, który ją bił, zabraniał dotykać instrumentu. Patrzyłam z uchyloną buzią jak dziewczyna ucieka i próbuje zacząć od nowa. W szkole poznanie przystojnego chłopaka w lokach i zakochuje się z nim. Nieodwracalnie. Niestety, wtedy też pojawi się jej prześladowca. Idzie na układ z loczkiem...wszystko miało być już pięknie... I było. Zielonooki chłopak oświadczył się i było idealnie...do czasu. Do czasu kiedy przez jeden strzał dziewczyna umiera. Ale miłość jaka ich łączy przywraca picie jej serca. Przywraca szczęście. Ślub podczas wakacji....czego chcieć więcej? A tak....spokojnych walentynek. Ich życie po raz kolejny staje w niebezpieczeństwie. A w najgorszym momencie, w momencie, w którym muszą walczyć dowiadują się, że nie mogą myśleć tylko o ich dwójce a o trójce. 

Popłakałam się. To była nasza historia. 

-Ha...Harry-spojrzał na mnie. W jego oczach również dostrzegłam łzy

-Niespodzianka

-Ale ja ty to? 

-Opowiedziałem Cory'emu o tym wszystkim a on zrobił TO

-Kocham cię

-Ja ciebie tez kocham

-Wielkie brawa, ale Cory'ego Jonson'a!-krzyknął jeden z aktorów. 

Zaczęliśmy plaskać gdy chłopak wszedł na scenę. Spojrzał na nas i uśmiechnął się. Ciekawe czy ktoś jeszcze wiedział, że to o nas.

~*~

-Jestem wykończona-powiedziałam gdy weszliśmy do salonu-idę się przebrać. Możesz włożyć różę do wazonu?-zapytałam podajac mu pięknego, czerwonego kwiata, którego nie wziął 

-Zoe możemy pogadać?

-Jeśli chodzi o ten tatuaż to "nie". Już się rozmyśliłam

-Nie, nie chodzi mi o to. 

-Więc o co? 

-Możesz usiąść?

Zrobiłam o co prosi i patrzyłam na niego. O czym chce rozmawiać? O tej dziewczynie w teatrze, która mówiła, ze była z nim? Przecież wie, że nie interesują mnie jego byłe. 

-Pamiętasz o czym wczoraj gadaliśmy?

-O czym konkretnie? 

-No o tym, że boję się zostać bez ciebie.

-Tak, ale powiedziałam ci, że nigdzie się nie wybieram

-Teraz

-Ani teraz, ani nigdy.

-Tu się mylisz Zoe- spuścił wzrok na nasze połączone dłonie. Płakał? O co mu chodzi? Dlaczego to powiedział? Dlaczego powiedział, że mylę się mówiąc, że nigdy nie odejdę? Co on chce zrobić? 

-----------------------------------------------------------------

Jak myślicie, co chce powiedzieć Harry? 

Tumblr <---- tu są niektóre gify z bloga (te co były i te co dopiero się pojawią)