Rozdział 64

Więc jednak mu się podobała. Nadal nie mogę uwierzyć, że nauczyłam się grać na gitarze. Co prawda nie była to jakaś wybitna gra, ale przynajmniej było od serca
_________
Oczami Hazzy
To było niesamowite. Pierwszy raz w życiu ktoś napisał dla mnie piosenkę. Po raz pierwszy w życiu ktoś kochał mnie tak bardzo jak ona. Tylko jej kiedykolwiek powiedziałem te dwa magiczne słowa. Tylko do niej żywiłem uczycie najpotężniejsze na świecie.
-Idziemy malować ten pokoik? -zapytała Zoe wyrywając mnie rozmyśleń
-Jasne chodźmy-odpowiedziałem uśmiechając się szczerze
Oboje zeszliśmy na piętro i ruszyliśmy w kierunku małego pomieszczenia, które kiedyś należało do Zu.
-Śliczny kolor-powiedziała gdy otworzyła wiadro z farbą-sam wybierałeś?
-Chłopaki i Julie byli ze mną. Chcieli wziąć zielony, ale stwierdziłem, że będzie zbyt...
-że będzie zbyt nudno?
-właśnie-zaśmiałem się
-Ten jest piękny. Mała będzie miała cudny pokój
-też tak uważam
Wziąłem do ręki dwa wałki do malowania i podałem jeden dziewczynie.
-Ty tą -wskazałem na powierzchnie na której było okno-a ja tą-równoległą
-ok, ale na górze ty malujesz
-Dobra...moja część będzie ładniejsza-droczyłem się z nią
-Właśnie że moja-zamoczyła pędzel w jasnym kolorze i zaczęła jeździć nim po ścianie. Serio świetnie jej szło.
-Co dostane gdy już wygram?-jak ona lubi mnie denerwować
-A co chcesz?
-Całusa?
-To, to mogę dostać w każdej chwili
-Jesteś tego taka pewna?
-Tak-powiedziała pewna siebie i podeszła do mnie chcąc mnie pocałować. Ja jednak chcąc być nieugięty, odwróciłem głowę. Chyba było jej przykro. No brawo debilu. Wróciła do malowania. Nie mogłem patrzeć na jej smutną minę. Podszedłem do niej i trochę rękoma złapałem ją w pasie zostawiając różowe ślady. Spojrzała na mnie. Nie myśląc długo przywarłem ustami do jej warg. Czułem jak się uśmiecha.
-mówiłam że całusa mogę dostać w każdej chwili-uśmiechnęła się jeszcze bardziej
-Osz ty
-A ty urąbałeś mi koszulkę farbą
No może trochę

-Nic jej nie będzie -przystąpiłem do zajęcia, które niedawno przerwałem
-Mojej może nie, ale twoja...-powiedziała przejeżdżając mi walkiem po plecach. Zaczęła się śmiać, ja z resztą zrobiłem to samo. Po chwili oboje byliśmy cali brudni. Niby jesteśmy pełnoletnie a nadal zachowujemy się jak dzieci.

~*~
_________________________________
Oczami Zoe

Skończone. Wydaje mi się, że nie było zwycięzcy, bo oboje wykonaliśmy kawał świetnej roboty.
-Zeo wiesz, że dzisiaj jest noc spadających gwiazd?
-Naprawdę
Pokiwał głową na potwierdzenie swoich słów.
-Więc dzisiaj noc w ogrodzie?
-Jest zimno
-No w sumie tak...więc noc na parapecie
Kiedy zaczęłam tu mieszkać lubiłam usiąść na szerokim parapecie wyłożonym poduszkami, wpatrywać się w niebo i myśleć 'Co by było gdyby'.
-Jennifer przyjechała z Niall'em?
-Nie
-Dlaczego?
-To nie istotne
-Zerwali?-byłam w szoku, przecież byli dla siebie stworzeni
-Nie, po prostu Horan się o nią martwi i nie chcę, żeby u przebywała
-Rozumiem-nieco się uspokoiłam
-Zoe jutro zostaniesz z nim gdy ja pojadę
-Z kim? Z Niall'em? Gdzie jedziesz? A tak...tatuaż, ale miałam jechać z tobą
-Nie chodzi o tatuaż. Znaczy to też, ale wcześniej muszę jeszcze coś załatwić
-Co?-znów milion pytań zaczęło obijać się o moje uszy
-Zaufaj mi
-Przecież ci ufam-ale czy na pewno?-ale czemu akurat Niall? Czemu nie Lou, Liam czy Drake?
-Lou musi się zająć sobą i Julią. Liam chce wyprostować sprawy z Danielle a Drake musi wytłumaczyć Molly czemu ją okłamał.
-Wiesz jakie mam stosunki z Niall'em
-Zoe proszę
Głośno zaciągnęłam się powietrzem co dało znać Harry'emu, że się zgadzam, ale tak naprawdę nie było co do tego pomysłu przekonana
-Chcesz płatki na kolację?-totalna zmiana tematu ze strony Hazzy
-Tak. Ja idę poukładać poduszki
-Będę za chwilę
Chwyciłam z łóżka i fotela kilka wielkich poduszek i rzuciłam je na parapet. Na niebie było pełno pięknych, jasnych gwiazd. Od dawna nie widziałam go tak pięknego.
-Załóż bluzę i czapkę -powiedział chłopak wchodząc do pokoju. Miski postawił na stoliku i podszedł bliżej-proszę-powiedział podając ciuch i wkładając mi zimową czapkę na głowę
-Dziękuję
Usiedliśmy na parapecie i otworzyliśmy okno. Wpatrując się w gwiazdy jedliśmy czekoladowe płatki.
-Daj-powiedziałam gdy zobaczyłam, że Harry już zjadł
-Przecież sam mogę...
-Harry no nie marudź i daj tę miskę. Weź może jakiś koc
-Zimno?
-Trochę

Wstałam i odstawiłam naczynia na poprzednie miejsce. Nim się odwróciłam chłopak siedział już owinięty czarną kołdrą, którą ściągnął z łóżka. W mgnieniu oka do niego dołączyłam
-Chyba nic tu dzisiaj nie zobaczymy-powiedział smutno
-A właśnie, że zobaczymy. Patrz-wskazałam palcem w niebo-pomyśl życzenie
-Nie muszę. Przecież jesteś tutaj-powiedział i pocałował mnie w usta

Byłam jego marzeniem? Niczego więcej nie potrzebował? Niczego więcej nie chciał? Chciał tylko, żebym była blisko?





---------------------------------------------------------------------------------------------------

Możliwe, że nie wyszedł :C Przepraszam. Niedługo koniec sezonu...a gdy skończę ostatnią część UWAGA UWAGA zaczynam pisanie nowego bloga :) Mam już pomysł, ale to od was zależy a kim ma on być. Niestety nie będę kończyła pisania The second face of life :/ Tamto jest podobne do It's just a scar a chcę coś innego. Nie chce znów pisać o dziewczynie, która nie ma rodziców i takie tam. Mam świetny pomysł na nowe opowiadanie. Pod opinię co do rozdziału piszcie też o kim chcecie aby był kolejny blog. Wiem, że to trochę za wcześnie, żeby myśleć o czymś co będzie za kilka miesięcy, ale może bym już zaczęła coś pisać w wolnym czasie....ale żeby nie zaniedbać was będę publikowała dopiero gdy skończę IJAS...kurcze dziwnie to brzmi 'Gdy skończę It's just a scar'

Komentarz= motywacja do dalszego pisania :)